PRESCRICIÓN DAS DÉBEDAS

Unha das preocupacións habituais d@ s empresar@ s é a caducidade das débedas, sobre todo, as comerciais, aquelas dos nosos clientes pendentes de cobranza. A continuación analizamos diferentes cuestións habitualmente expostas na xestión do negocio.

Como funciona a prescrición das débedas?

En realidade as débedas non caducan nunca, unicamente prescriben se o acredor non as reclama durante un determinado prazo que marca a lei. O que si pode pasar é que a presentación dunha demanda contra o debedor prescriba no prazo establecido pola lei. O dereito de cobranza, é un dereito subxectivo que o acredor posúe. Pero ese dereito non é indefinido, non pode pretender reclamar ese dereito de crédito por sempre, xa que esa situación xeraría inseguridade xurídica. Por ese motivo, a lei permite a prescrición extintiva das débedas, o que significa a perda do dereito por parte do acredor para reclamar xudicialmente as débedas, dereito que se perde por non exercer a acción correspondente dentro de prazo. Segundo o art. 1961 do Código Civil “As accións prescriben polo mero lapso do tempo fixado pola lei”, polo que se entende que a prescrición extintiva prodúcese polo “abandono” do acredor. Por tanto, en primeiro lugar, deberemos reclamar con asiduidade o que nos deben, sobre todo antes do inicio das reclamacións xudiciais.

Cando comeza o cómputo do prazo de prescrición?

O tempo para que empezo a computar o tempo de prescrición das accións, se non hai disposición especial que estableza outra cousa, contarase a partir do día seguinte en que se puido exercitar a acción (cf. Art. 1969 ,Código Civil).

Os prazos de prescrición de débeda varían en función do tipo de obrigación que se queira reclamar:

• Para as débedas xerais, aquelas que NON teñan sinalado un prazo de prescrición extintiva con carácter xeral, e aquelas débedas que NON teñan un termo especial de prescrición, é de cinco anos ( Art. 1964 , Código Civil).
• O prazo de prescrición da acción de hipoteca é de vinte anos (Art. 1963 ,Código Civil).
• O prazo de prescrición para satisfacer o pago de alugueres, arrendamentos e pensións de alimentos é de cinco anos (artigo 1966 do código Civil), así como calquera outro pago que deba facerse por anos ou en prazos máis breves.
• A acción para reclamar o dereito para cobrar prestacións periódicas pagaderas en prazos inferiores a un ano, subministracións efectuadas por compañías de electricidade, auga, gas e facturas de telefonía ou telecomunicacións, prescribe aos cinco anos. Aínda que aquí a xurisprudencia non se pon de acordo, debido a que hai quen entende que nos casos en que o debedor é un consumidor, a prescrición de facturas de subministracións de telefonía, auga… teñen un prazo de prescrición de tres anos. En canto ao comezo do cómputo neste caso, a xurisprudencia entende que é a data de libramento da factura, a condición de que se corresponda co período facturado.
• Os pagos derivados de servizos profesionais ou subministracións (honorarios de avogados, notarios, rexistradores, peritos, farmacéuticos, profesores e profesionais do ensino en xeral) que adoitan facerse efectivos nun curto período de tempo prescriben aos tres anos. (Art. 1967). Neste prazo tamén se inclúen as débedas derivadas de contratos de hospedaxe.
• As compras dun particular a un comerciante, aquelas que un terceiro compre sen ánimo de lucrarse, prescriben aos tres anos. AÍNDA QUE se pacte co vendedor o pago dun sinal e o resto en varios prazos, isto podería dar lugar a pensar que o prazo é de cinco anos xa que se realizaría o pago por medio de entregas periódicas, pero en realidade é unha compra dun particular, polo que o prazo é de tres anos.
• As accións para reclamar indemnizacións por danos e prexuízos de responsabilidade civil prescriben no prazo dun ano.

Consultanos sen compromiso sobre a xestión dos clientes na túa empresa: info@arxonestrategia.com ou 881 99 89 25